Dubbelschaak buigt voor Voerendaal-2

3½ - 4½ in groots schaakspektakel

Sport verbroedert. Gens una sumus is het motto van de wereldschaakbond FIDE: wij zijn één volk. Zelden zal dat zo duidelijk zijn geïllustreerd als na de wedstrijd tussen de twee koplopers in poule 3H van de KNSB-competitie. De spelers van Dubbelschaak en Voerendaal kennen elkaar al jaren. Er is een gezonde rivaliteit tussen de clubs. Wie dit keer zou winnen, heeft uitstekende kansen volgend jaar in een hogere klasse van de ander verlost te zijn. Het werd een geweldige wedstrijd. En na afloop werd er aan lange tafels onder het genot van spijs en wijnen nog lang nagepraat over de heldendaden die op de verschillende borden waren verricht.

Voerendaal was bij aanvang van de wedstrijd duidelijk favoriet. Gemiddeld per bord 92 ratingpunten meer is veel! Maar gedurende de hele wedstrijd was er nauwelijks iets te merken van een Limburgs overwicht. Weliswaar verloor Gilion Berkelmans als eerste zijn partij, maar dat werd veroorzaakt door een klein foutje onder zware tijdsdruk vlak voor de 40e zet. Daarvoor had hij lange tijd goed tot zeer goed gestaan. En de stand werd al snel weer gelijk getrokken door Rob van Meurs die werkelijk een juweel van een aanvalspartij produceerde, ingeleid door een fraai stukoffer: een investering voor de lange termijn die uiteindelijk meer dan voldoende rente opleverde.

Helaas liep Dubbelschaak even later tegen een tweede nederlaag op. Wil van Lankveld moest het opnemen tegen Henk Temmink, een gerenommeerde Limburgse crack. Van Lankveld werd langzaam maar zeker met enkele verzwakkingen in zijn stelling opgezadeld en vervolgens vakkundig weggeschoven. Zo kwam Dubbelschaak vlak voor de eerste tijdcontrole op een 2-1 achterstand. Maar met nog vijf partijen waar de strijd volop voortduurde, was er nog altijd volop hoop op een goede afloop. Sterker nog: op alle vijf de resterende borden lagen kansen.

Vijf borden met winstkansen

Guido Jansen had aan bord 1 tegen FIDE-meester Rob Caessens moedig standgehouden in een moeizaam eindspel en was beloond door een klein foutje van zijn tegenstander. Er kwam een eindspel op het bord van toren en loper tegen toren en drie pionnen, waarin Jansen ogenschijnlijk de beste kansen had. Het werd nog uren doorgespeeld, maar uiteindelijk moest Jansen in remise berusten.

Huub van Dongen speelde op bord 2 tegen een oude bekende: Camiel Peerlings. Toen Van Dongen halverwege de jaren tachtig na enkele jaren Meesterklasse terugkeerde in Boxtel, was Camiel hier de coming man. Ruim tien jaar later slaagde hij er zelfs een keer in Van Dongen van het clubkampioenschap af te houden. Inmiddels zijn de verhoudingen drastisch gewijzigd: Peerlings heeft ook Meesterklasse-ervaring en staat veel hoger op de Nederlandse ranglijst. Het werd een heroïsche partij. Zonder dat er ook maar een pionnetje geruild werd belaagden beide spelers elkaar lange tijd met langzame manoeuvres. Toen een doorbraak op de koningsvleugel niet wilde lukken, switchte Van Dongen verrassend naar de damevleugel. Daar had hij meer succes, maar Peerlings liet zich niet onbetuigd. Hij offerde net op tijd een volle toren om remise door eeuwig schaak af te dwingen.

Martien van der Meijden op bord 3 speelde een partij met wisselende kansen. Aanvankelijk leek wit beter te staan, maar een verrassende afwikkeling bracht zwart in het voordeel. Ook in het vervolg werden over en weer kleine foutjes gemaakt die veel zuchten en veelbetekenende blikken onder het publiek opleverden en vooral een hele lange partij. Resultaat bleef echter uit; remise. Zou Michel van der Stee de stand dan gelijk kunnen trekken? Ook hij mocht op een voordeeltje bogen, maar ook op dat bord verzandde alles uiteindelijk in eeuwig schaak.

De grootste hoop was onder het thuispubliek echter gevestigd op Michiel Luijpen. Al in de opening had hij een pion gewonnen. Hij had zelfs kansen tegen de vijandelijke koning. Een tweede pionwinst lag binnen handbereik. Maar zijn aalgladde tegenstander hield stand. Alle aanwezigen achten het resterende eindspel echter voor Luijpen gewonnen. Maar de bedenktijd begon te slinken en het verweer werd niet minder. Ook dat werd remise en daarmee was na zes uur spelen de teamnederlaag een feit.

Omdat ook andere concurrenten verloren behoudt Dubbelschaak de 2e plaats, maar het is nog maar de vraag of Voerendaal bereid is onderweg naar de finish te struikelen. De volledige stand en alle individuele uitslagen vindt u hier.

Overige teams

Tegelijkertijd speelden zich in Grand Café Rembrandt de wedstrijden tussen Dubbelschaak-2 en -3 tegen De Vughtse Toren-1 en -2 af. Dubbelschaak-2 verloor met 2½ - 5½ met als enig lichtpuntje een overwinning van Edwin Verlangen. Dubbelschaak-3 nam met 6½-1½ revanche. Vooral de overwinning van Diederik Claassen aan bord één was opzienbarend. De slotstelling kan zo in een boekje over combinaties. Alle uitslagen staan op de website van de NBSB.