De Kroonprinses

Net zoals de koningin in het kaartspel ‘vrouw’ wordt genoemd, heet ze op het schaakbord ‘dame’. Aán het schaakbord heet de koningin in de internationale hofkringen Judith Polgár. Bij de lagere Hollandse adel Zoaqhin Peng, want hier regeert een Chinese. De kroonprinses heet echter gewoon Anne Haast, ze komt uit Dongen, en de hele schaakwereld is buitengewoon nieuwsgierig wanneer ze de kroon over zal nemen.

Prinses Máxima doet me weinig, maar ik word altijd een beetje verliefd als ik Anne Haast zie spelen. Niet op het meisje zelf – ze moet dit jaar nog zestien worden – maar op de glasheldere manier waarop ze de stukken voert. Ze speelt mooi actief, langs goed doordachte strategische lijnen, ze is behoorlijk taai en als ze de kans krijgt, slaat ze keihard toe en laat ze de prooi niet meer los.

In de meisjeskampioenschappen van haar leeftijdscategorie heeft Anne niets te zoeken. Net zoals Judith Polgár altijd alleen met het wereldkampioenschap voor mannen mee wilde doen, speelt Anne alleen in algemene toernooien. Deze week komt ze uit in het Nederlands Kampioenschap tot 20 jaar. Daar spelen een paar hele gevaarlijke kereltjes mee die al internationale titelresultaten op hun naam hebben staan. Maar Anne is zeker een gevaarlijke outsider, want met haar scherpzinnige spel kan ze iedereen verslaan.

Een voorbeeld van haar vermogens ziet u in de bovenstaande stelling uit de derde ronde van het NK. Tegen een Russische opening heeft Anne een paar zetten geleden een stuk geofferd. De zwartspeler, Vincent Blom, leefde ongetwijfeld in de veronderstelling dat hij alles onder controle had, maar Anne voert de aanval voorbeeldig, beginnend met 1. Te1-e6! Er dreigt eenvoudig 2. Txg6+ en 1. … Txe6 2. Dxe6+ Kh8 3. Df7 is ondekbaar mat. 1. … Kg8-h8 2. Lh6-g5 Dd8-c8 lijkt echter alles op te lossen.

Anne heeft echter veel verder gekeken. Ziet u het ook? Opgave 238, wit speelt en wint.

In opgave 237 zagen we schaaktijger Simon Webb met zwart aan het werk. Hij won met 1. … Pd4-b3! 2. Lc1xb2 Pb3-d2+! Een gemeen tussenschaak om de b-pion naar de overkant te helpen. Er volgde nog meer moois: 3. Kf1-e2 Th8-h2+! Nog een belangrijk tussenschaak: 3. … cxb2 4. Tg1 b1D 5. Tc3+! Kd7 6. Txb1 Pxb1 7. Tc1 is nog behoorlijk onduidelijk. 4. Ke2-e3 Pd2-f1+ 5. Ke4-f3 c3xb2 6. Ta3-b3 Pf1-d2+ en wit gaf op.

Alle informatie over de beoefening van de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

Dubbelschaak speelt gelijk tegen De Combinatie

Laatste kans op kampioenschap verkeken

Met een dikke overwinning in de laatste thuiswedstrijd had Dubbelschaak afgelopen zaterdag nog een klein kansje op het kampioenschap in klasse 3H van de landelijke schaakcompetitie kunnen behouden. Tegen het op papier toch veel zwakkere De Combinatie uit Asten en Someren zat er echter op geen enkele moment zelfs maar een nipte zegetje in. De wedstrijd eindigde in 4-4 en daarover mocht Dubbelschaak niet eens klagen.

Vooral de toppers hadden hun dag niet. Guido Jansen kwam op het eerste bord met zwart al in de opening in kleine problemen. Zijn tegenstander, de topscorer van de poule Rob Aarts, bleek een taaie schuiver. Hij slaagde erin het voordeel langzaam uit te bouwen. Huub van Dongen op twee blunderde direct na de opening een pion weg, maar kreeg gelukkig nog enige compensatie in een actief loperpaar. Dat leidde tot kwaliteitswinst, maar de zwartspeler wist precies wat hij deed, want Van Dongen moest met een kwaliteit tegen een pion meer naarstig op zoek naar remise. Hij wikkelde daarom bij de eerste de beste gelegenheid maar af naar een eindspel met ongelijke lopers, waarin voor geen van beide partijen nog iets te bereiken viel. Ook Michel van der Stee kwam met een pion minder uit de opening en ook hij moest met wit met gezwinde spoed op zoek naar remise, waar hij na urenlang zwoegen keurig in slaagde.

Intussen bleek op bord 8 invaller Martin van Driel, die meestal in Dubbelschaak-3 speelt, na de opening heel dapper remise te hebben afgeslagen. Dat had hij beter niet kunnen doen, want zijn zeer ervaren tegenstander, de tachtigplusser Ben Bruggers, wachtte vervolgens geduldig op een foutje en won. Op bord zeven wist Hans Heijstek tegen Chantal van Eijk, één van de weinige dames in de competitie, niets te bereiken en moest in remise berusten. En op het zesde bord stond Dubbelschaak-topscorer Rob van Meurs de hele partij erg matig, al hield hij het keurig remise.

Prachtige overwinning Martien van der Meijden

Daarmee stond Dubbelschaak virtueel met 2-4 achter. Guido Jansen probeerde nog tot de laatste snik stand te houden, maar zijn tegenstander gaf geen krimp en ging zeker winnen. Gelukkig wist Peter Boll op bord vijf de nog piepjonge Maurice Swinkels in het eindspel te vloeren, terwijl Martien van der Meijden diens vader Jos Swinkels in de fraaiste partij van de dag met een mooie combinatie genoeg materiaal kon ontfutselen om rustig de winst binnen te halen. Het was een partij om van te smullen: de onder grootmeesters wezenloos populaire Engelse aanval tegen de Najdorf-variant van het Siciliaans kwam op het bord. Beide spelers zullen beslist de nodige fouten hebben gemaakt, maar zowel wit als zwart ging heel doelgericht met creatief spel op de vijandelijke koning af. Een uitgebreide analyse van de partij vindt u op hier.

NBSB-competitie

Dubbelschaak 2 deed in de promotieklasse van de NBSB zaterdag goede zaken door thuis BSV-2 uit bergen op Zoom te verslaan. De wedstrijd begon met enige commotie doordat Dubbelschaker Peter Rijkers al na enkele zetten per vergissing het verkeerde stuk vastgreep, wat hem een stuk en de partij kostte. Via fraaie overwinningen van Wil van Lankveld, Franck Steenbekkers en Ramon Jessurun zette Dubbelschaak echter orde op zaken. De 4½ - 3½ overwinning was dikverdiend en lijkt de Boxtelse reserves definitief uit de degradatienood te hebben gebracht. Dubbelschaak-3 verloor van De Drie Torens-3 uit Tilburg. Voor hen zit de competitie erop: ze zijn gedegradeerd. Voor Dubbelschaak-4 zit de competitie er ook op. Na een nederlaag uit bij HSC-4 uit Helmond eindigde het team op de zesde plaats in de vierde klasse.

Schaken voor tijgers

Internationaal Meester en Grootmeester in het Correspondentieschaak Simon Webb publiceerde in 1978 het jeugdschaakboek Chess for Tigers. Het is een heel komisch werkje, waarin hij deels aan de hand van eigen partijen illustreert hoe jonge schakers hun prestaties kunnen bevorderen als ze erin slagen hun wil om te winnen te vergroten. Dubbelschaker Martin van Driel maakte me er onlangs op attent.

In het boek worden allerlei adviezen voor de jacht op schaakspelers gegeven. Webb bepleit het aanpassen van het eigen spel aan dat van de tegenstander. Hoe je een sterkte-zwakte-analyse van de tegenstander en van jezelf kunt maken, komt ook aan de orde. En dat allemaal in hoofdstukken als “How to catch rabbits?”, waarin wordt betoogd tegen zwakke tegenstanders absoluut geen risico te nemen en als een tijger rustig te wachten tot je met zo min mogelijk moeite de prooi kunt verschalken. En “How to trap heffalumps?” waarin veel te grote oersterke jumbodikhuiden in een moeras worden gelokt waar ze zich vastlopen en de kansen voor de veel lichtvoetigere tijger alleen maar kunnen groeien. Heffalump is een olifant uit de verhalen van Winnie the Pooh.

Chess for Tigers is bepaald geen op de hurken geschreven jeugdboek. Er staan voor spelers van iedere sterkte opmerkelijke wetenswaardigheden in en scherpe observaties. Jammer genoeg is het boek voor een deel behoorlijk gedateerd, bijvoorbeeld waar het gaat om het juiste moment om een partij af te breken en hoe afgebroken partijen geanalyseerd dienen te worden. Vroeger werden na vijf of zes uur spelen de partijen in de meeste competities verdaagd, waarbij de eerstvolgende zet in een envelop werd bewaard voor het moment waarop de partij werd hervat. Dat was altijd een kritisch moment in een schaakpartij, maar sinds een jaar of tien is de computer bij de analyse zo’n krachtig hulpmiddel dat het onderbreken van schaakpartijen in onbruik is geraakt.

Helaas zal er echter nooit meer een herziene uitgave van Webb’s opmerkelijke boekje verschijnen. Hoewel hij op het schaakbord beslist een tijger was, schijnt hij in het dagelijks leven een zeer aimabele man geweest te zijn waar geen enkel kwaad in school. Desondanks is hij vermoord. Hij werd in 2005 met vijfentwintig messteken om het leven gebracht door zijn eigen aan drugs verslaafde zoon.


In opgave 257 zien we Simon Webb met zwart aan het werk tegen niemand minder dan Yevgeni Sveshnikov. Zwart speelt en wint, maar pas op: het is een moeilijke!


In de stelling van opgave 257 sloeg wereldkampioen Capablanca toe met het type kleine combinatie waar hij patent op leek te hebben. Hij won met 1. ... Pd5xc3 2. Tc2xc3 Tc5xc3 3. Tc1xc3 Db6-b2! En wit gaf op. 4. De2-d3 helpt niet wegens 4. … Db2-a1+ 5. Dd3-f1 Da1xc3.

Alle informatie over de beoefening van de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

Anish Giri

De tijden van Euwe en Timman liggen al lang achter ons, Loek van Wely heeft het nooit echt kunnen maken in de wereldtop, maar eindelijk gloort er weer hoop. Sinds vorig jaar woont Anish Giri in Nederland, een 14-jarig jongetje met een Nepalese vader en een Russische moeder. Hij is de jongste Internationale Grootmeester van de wereld. De KNSB heeft de titel voor hem aangevraagd en legt hem terecht in de watten. Als schaker staat hij al als Nederlander geregistreerd. Laten we hopen dat hij in Nederland blijft en dat de KNSB zo verstandig is hem een wildcard voor het Nederlands kampioenschap te geven, want deze jongen is echt uit wereldkampioenshout gesneden.

Anish Giri speelt op het eerste gezicht een heel eenvoudig soort schaak. Zijn openingsspel is erg rustig, hij neemt geen risico, maakt geen fouten en zet gewoon zijn stukken op de goede velden. Dat doet hij zo goed, dat zelfs ervaren grootmeesters er regelmatig zonder slag of stoot af worden gezet. Het ziet er allemaal uit als geroutineerd schuifwerk en dat is het moeilijkste wat er is. Combineren kun je trainen, openingen zijn een kwestie van studie, maar alle trucs eruit houden en zet na zet de stelling optimaliseren om in het eindspel toe te kunnen slaan, is alleen gegeven aan routiniers. En natuurlijk aan heel uitzonderlijke types met een gave.

In vergelijking met andere wonderkinderen uit de schaakgeschiedenis lijkt Anish Giri niet zo zeer op Bobby Fischer, die op zijn 14e het seniorenkampioenschap van de USA won, of Sergey Karjakin, die al op zijn twaalfde de grootmeestertitel binnen had, maar veel meer op de legendarische Cubaan José Raoul Capablanca, wereldkampioen van 1921 tot 1927. Capablanca versloeg op 13-jarige leeftijd in 1901 in een match over dertien partijen de toenmalige Cubaanse kampioen Juan Corzo en dat was bepaald geen prutser. Hoe? Gewoon omdat zijn eindspelbehandeling veel beter was: alles afruilen en het laatste pionnetje doorduwen. Een beetje zoals ouwe bedaagde mannetjes het liefste schaken. De vroegere Sovjet-topper Oleg Romanishin probeerde het in januari op die manier in de 8e ronde van het Corustoernooi tegen de jonge Giri. Anish won het gelijkstaande lopereindspel door het gewoon 99 zetten te blijven proberen.

Wie Anish Giri in levenden lijve wil zien schaken, kan het beste een competitiewedstrijd van HMC Den Bosch bezoeken. Zaterdag spelen ze uit in Voerendaal, maar op 10 mei speelt HMC thuis in het Hervion College.



In de partijen van Anish Giri heb ik geen enkel publiceerbaar trucje kunnen vinden. Opgave 236 komt uit een partij tussen Bernstein en Capablanca, Moskou 1914. Zwart aan zet wint.


In opgave 235 kan wit opmerkelijk genoeg winnen met 1. Ke1-d2!! Kf8xg7 2. a2-a3 en zwart kan zich niet zonder zware verliezen verweren tegen de dreiging 3. Ta1-a2 met damewinst.

Alle informatie over de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

Het clubkampioenschap

Bij iedere individuele sport is het kampioenschap van de eigen vereniging een prestigieuze kwestie. Wie dat wint, heeft iets meer te vertellen op zijn club. Er wordt een beetje tegen de kampioen opgekeken. En er wordt vooral met meer inzet tegen hem gespeeld.

Dinsdagavond werd bij Dubbelschaak eindelijk de strijd om het clubkampioenschap van het seizoen 2007-2008 beslist. Job de Lange en Franck Steenbekkers hadden zich vorig seizoen in de interne competitie voor de play-off om het clubkampioenschap geplaatst. Voorafgaand aan de feestelijke seizoensafsluiting in juni lukte het wegens geplande vakanties niet meer om de minimatch over twee partijen te spelen. En dit seizoen kwam het er tot nog toe niet van wegens volle agenda’s, al zal drempelvrees om tegen elkaar de strijd aan te binden de planning ook niet hebben vereenvoudigd.

Franck Steenbekkers won. De eerste partij vorige week werd ontsierd door nerveuze fouten van beide partijen, maar Franck trok aan het langste eind. Daarmee had hij in de tweede partij genoeg aan remise. Die bereikte hij met wit opmerkelijk gemakkelijk. Toen het na de opening ongeveer gelijk stond, zag Job geen mogelijkheid om zetherhaling uit de weg te gaan.

Franck was in het begin van de jaren tachtig al eerder clubkampioen, toen nog van De Waltoren. Hij speelt bij Dubbelschaak aan het eerste bord van het tweede team. Niet omdat hij niet sterk genoeg is voor het eerste, maar alleen omdat hij het zelf zo wil. Franck is niet zo’n clubspeler. In competitiewedstrijden vindt hij het vervelend als zijn teamgenoten van zijn prestatie afhankelijk zijn. Ook in de interne competitie van Dubbelschaak doet hij maar zelden mee. Maar als toernooispeler heeft Franck een grote reputatie. Hij staat internationaal bekend om zijn voortreffelijke openingskennis, waar hij al menige grootmeester mee in verlegenheid heeft gebracht.

Het is voor Dubbelschaak jammer dat ook vicekampioen Job de Lange, een voormalige meesterklasser, geen trek heeft in competitieschaak. Met Steenbekkers en De Lange in het eerste team, zou Dubbelschaak beslist het kampioenschap in de 3e klasse van de KNSB kunnen veroveren, iets wat zonder hen al jaren op rij net niet lukt.

Opgave 235 komt uit een theorievariant. Zwart is te snel met de dame in de aanval gegaan. Wit staat een stuk voor, maar er staan twee witte stukken aangevallen en het is niet zo gemakkelijk om er iets van de te maken. Zo is 1. Pa4 De5! 2. Lh6 Pxe4! volstrekt onduidelijk. Wit blijkt echter over een verrassende wending te beschikken die de partij snel beslist.


Opgave 234 was een verrassende mat in drie die in een partij Huub van Dongen-Martien van Driel op het bord kwam. 1. De2-e7+ Kf8-g8 2. De7-g5+ Kg8-f8 3. Dg5-g7 mat. Wit maakt optimaal gebruik van de penning van toren f7.

Alle informatie over de beoefening van de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

Schaakspelletjes

Kinderen vinden schaken fantastisch. De betovering van de stukken spreekt meteen aan. Uiteraard blijven ze lang niet allemaal geïnteresseerd als de spelregels eenmaal kennen. Maar ze hebben het snel geleerd en schaken schijnt volgens allerlei wetenschappelijk onderzoek onder pedagogen en didactici zeer goed te zijn voor de ontwikkeling van het ruimtelijk inzicht en de training van het geheugen.

Op de Prinses Amaliaschool in Selissen is deze week een bijzonder project van start gegaan. Op het onderwijsplein, zoals de aula wordt genoemd, staat een enorm schaakspel van vier bij vier meter met massief houten stukken: een werk van de Boxtelse kunstenaar Ad van Iersel. Woensdag hebben de kinderen een introductieles gekregen. Na Pasen start een serie van tien lessen voor kinderen die schaken willen leren.

Het lesprogramma is heel aantrekkelijk. Eerst gaan de kinderen zelf een aantal schaakborden maken. Niet om op te spelen, maar vooral om het bord te leren kennen. 64 velden in zwart en wit, of beter gezegd in licht en donker. En die velden hebben allemaal een naam. Het bord wordt onder andere gebruikt voor een spel dat bij Dubbelschaak ‘schaakdarten’ wordt genoemd. Het gaat erom muntjes op het bord te gooien. De centrumvelden leveren meer punten op.

Daarna komt uiteraard al snel de loop van de stukken aan de orde. Ook spelenderwijs, want als nog niet alle stukken zijn behandeld, zijn er toch al allerlei schaakspelletjes mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan paardensprongpuzzels of aan shuffleschaak, een spel waarbij de stukken door elkaar staan en zo snel mogelijk terug in de beginstelling moeten worden gemanoeuvreerd.

Als alle stukken zijn behandeld kan er geschaakt worden. Eigenlijk zou je het in die fase nog niet over ‘mat’ moeten hebben. Dat is een moeilijk begrip en je kan gewoon spelen met als regel ‘wie de koning slaat wint’. Jammer genoeg wordt er dan meteen ingegrepen door vaders en opa’s die het thuis beter weten. Daarom leggen we ‘mat’ maar liever zelf uit. In de eerste potjes spelen de kinderen een soort spelletje dat het meest lijkt op pakken wat je pakken kunt. Daarbij letten ze vooral op het stuk dat net gezet is. Daarom doen sommige kinderen altijd net een zet als je even niet kijkt.


Opgave 234: voor degenen die het concept ‘mat’ beheersen: wit geeft mat in drie.


Opgave 233 kwam uit een 19e eeuwse partij tussen Adolf Andersen en Dufrèsne. Wit won met het fraaie 1. Te1xe7+! Pc6xe7 2. Da4xd7+!! Ke8xd7 3. Ld3-f5++ (dubbelschaak) Kd7-e8 (of 3. … Kc6 Ld7 mat) 4. Lf5-d7+ Ke8-f8 5. La3xe7 mat.

Alle informatie over de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

Dubbelschaak klopt Veldhoven

Meer dan een tweede plaats zit er niet in

Dubbelschaak heeft zich afgelopen zaterdag in Veldhoven keurig hersteld van het debacle in de vorige competitieronde tegen Oosterhout. Het toch zeer gerenommeerde Veldhoven werd hardhandig in de pan gehakt. Vier overwinningen met wit legden de basis voor een overtuigende 5½ - 2½. Dubbelschaak staat gedeeld tweede, maar met nog twee ronden te gaan zijn de drie competitiepunten achterstand op Veenendaal nauwelijks meer te overbruggen.

Teamcaptain Martien van der Meijden had de opstelling van het team voor deze gelegenheid goed opgeschud. Op het eerste bord mocht voor Dubbelschaak Guido Jansen aantreden. Guido klaagt al maanden over zijn vorm. Maar in zijn partij tegen Brabants kampioen Dirk van Dooren was daar niets van te merken. Jansen beantwoordde zwarts Hollandse Verdediging met een ongebruikelijk gambiet. Hij had er groot succes mee, want Van Dooren werd volkomen onder de voet gelopen.

Ook Huub van Dongen op bord drie scoorde een vlotte overwinning. Hij kreeg de Grünfeldindische Verdediging tegen, die in het verleden vaak op het allerhoogste niveau werd toegepast. De partij volgde de patronen van een oude partij tussen Botwinnik en Fischer, waarop Karpov in één van zijn WK-matches tegen Kasparov een vreselijke versterking voor wit had gevonden. De zwartspeler bleek niet op de hoogte; Van Dongen wel.

De witoverwinningen van Peter Boll en Rob van Meurs hadden meer voeten in aarde. Openingsvoordeel werd nauwelijks gehaald. Wel werden vechtstellingen bereikt, waarin beide spelers het lang konden proberen. En dat had succes. Vooral de partij van Van Meurs eindigde in een enorme clash. De zwartspeler sloeg op een gegeven moment een kruis voordat hij een stuk offerde voor de aanval. Het werd spannend, maar veel zegen rustte er niet op zijn onderneming, want Van Meurs sloeg de aanval koelbloedig af en won.

Omdat Martien van der Meijden intussen op bord twee remise had gespeeld, was daarmee de overwinning binnen. Nederlagen van Michiel Luijpen en Hans Heijstek konden daar niets meer aan af doen. Michel van der Stee verdient alle hulde van de dag, omdat híj nog de energie kon opbrengen nog enkele uren door te manoeuvreren om een iets gunstigere stelling in winst om te zetten. Zijn slotcombinatie, na bijna zes uur spelen, mocht er zijn.

In dezelfde zaal werd ook de wedstrijd tussen de tweede teams van Veldhoven en Dubbelschaak gespeeld. Die match was veel spannender, maar kreeg en merkwaardig einde. Bij de stand 2½ - 2½ leek op de overige drie borden nog van alles mogelijk. Op dat moment kwamen de captains van beide teams een 4-4 gelijkspel overeen. Dat is heel ongebruikelijk, maar het schijnt te mogen. Dubbelschaak trof het daar geweldig mee, want juist op het moment dat de afspraak werd beklonken, maakte Tom van Stiphout een fout die hem de partij had moeten kosten en Dubbelschaak de wedstrijd.

Uitslagen:
Veldhoven-Dubbelschaak: 2½ - 5½
Veldhoven 2-Dubbelschaak 2: 4 - 4
Steukkenjagers 6-Dubbelschaak 3: 4½ - 3½
Dubbelschaak 4-Kempion 3: 5½ - ½

Dubbelschaak krijgt pak slaag

Dit stukje verscheen op 12 maart in Brabants Centrum, maar is uit puur chagrijn niet eer op dit blog geplaatst.

Kampioenskansen verkeken

Zaterdag speelde Dubbelschaak in Oosterhout tegen het Nuvema Talententeam van D4. De Oosterhoutse club heeft met behulp van een sponsor een speciaal trainingsprogramma opgezet voor jonge schaaktalenten. De beste jeugdspelers uit het zuiden van Nederland en België zijn samengebracht in één team. De selectie van Dubbelschaak dacht de jongelui wel te kunnen kloppen. De Boxtelaren kwamen echter bedrogen uit: 6½ - 1½ , een enorme nederlaag zoals Dubbelschaak nog maar zelden is overkomen.

Slechts drie remises

De wedstrijd begon desastreus voor Dubbelschaak. Beursanalist Michel van der Stee, die al maanden geen gezonde nachtrust meer heeft, kwam al direct uit de opening in grote moeilijkheden en verloor snel. Peter Boll volgde zijn voorbeeld, verblunderde een kwaliteit en verzuimde in tijdnood zijn laatste reddingskans te grijpen. Huub van Dongen offerde op het eerste bord hoogmoedig twee pionnen en een stuk tegen de 15-jarige kandidaatmeester Nils Nijs om vervolgens te constateren dat zijn aanval werd afgeslagen. Michiel Luijpen leek nog redelijke kansen te hebben, maar verloor ook. En ondertussen scoorde Dubbelschaak slechts twee remises: Rob van Meurs en Martien van der Meijden bereikten niets met de witte stukken en sloten snel de vrede.

De enige Dubbelschaker die tijdens de partij op winstkansen mocht bogen, was hans Heijstek. Toen de wedstrijd al lang verloren was, probeerde hij nog lange tijd de eer te reden door een voordelig eindspel uit te melken. Uiteindelijk slaagde Heijstek er niet in zijn voordeel te verzilveren en was de ongekende nederlaag een feit.

Overige teams

Dubbelschaak-2 en -3 verloren in Tilburg en Eindhoven allebei zeer ongelukkig met 4½ - 3½. Enig lichtpuntje was de fraaie overwinning van de jonge Dubbelschaker Jaap Gottlieb in het derde team tegen een veel hoger geplaatste tegenstander. Als hij zo doorgaat, zal hij snel doorbreken naar de Boxtelse keurtroepen uit het eerste. Zeker als de grote mannen zo blijven knoeien als afgelopen zaterdag.