Nadat Herman Grootens Chess Strategy for Club Players eind vorig jaar al was genomineerd voor The Guardian Chess Book of the Year, verscheen het begin dit jaar op de shortlist van een nog vermaardere schaakboekenverkiezing. ChessCafe.com is misschien wel de meest bezochte schaaksite van de wereld. Er verschijnen dagelijks allerlei publicaties op van zeer gerenommeerde medewerkers. En anders dan bij The Guardian, waar de jury feitelijk alleen uit de schrijvers van de wekelijkse schaakrubriek, Ronan Bennet en Daniel King, bestaat, gelden bij ChessCafe.com alleen de stemmen van de bezoekers.Het is al een geweldige eer voor de schrijver als een boek daar bij de laatste drie eindigt. Jaarlijks verschijnen wereldwijd minstens een kleine duizend schaakboeken. Als je boek in zo’n ratrace in de kopgroep zit, heb je het uitstekend gedaan. Maar als je ook nog wint …
Herman Grooten hééft gewonnen! ChessCafe.com citeert een aantal commentaren van de stemmers. “It’s superb and I think Nimzo might now rest in peace. It’s the new standard of middlegame strategy for all club players!” schreef één van hen. “My only vote goes to Herman Grooten’s masterpiece, a class of its own!” mailde een ander. In mei vorig jaar heb ik in deze rubriek het boek al eens besproken. In november bij de nominatie door The Guardian deed ik het nog eens dunnetjes over. Om niet in herhalingen te vallen laat ik de loftuitingen nu maar achterwege. Herman woonde als middelbare scholier enkele jaren in Boxtel. Als veertien jarig ventje werd hij in 1972 al seniorenkampioen van De Waltoren, omdat hij in de play off zijn één jaar oudere vriend versloeg. Ik heb daar jarenlang van gebaald, want ik speelde in die tijd veel beter dan Herman. Maar met zijn boek heeft Herman het meer dan goed gemaakt.
Op bladzijde 289 schrijft hij: “In my youth, my then chess trainer Huub van Dongen encouraged me to play gambits. ‘That will teach you how to play good chess’, he said.” Direct daarna bespreekt hij een vlijmscherp openingssysteem dat we samen begin jaren zeventig bestudeerden. En datzelfde boek krijgt nu een tweede druk en een vertaling in het Duits. Misschien komt er zelfs wel een Russische uitgave. Uw stukjesschrijver glimt van trots!
Het hak- en smijtwerk van de gambietspeler heeft Herman Grooten later in zijn carrière verruild voor subtiel positiespel. Zijn boek gaat vooral over strategie, zoals de titel al aangeeft. Eerst moeten de stukken naar de beste velden. De winnende wending kan daarna niet meer uitblijven.
Eén van de fraaiste illustraties van dat principe komt uit een partij tussen Jeroen Piket en John van Baarle. We maken er opgave 308 van. Offers op h5 zijn beslist veelbelovend, maar de rustige aanpak is veel sterker. Met welke fantastische manoeuvre haalde wit de winst binnen.
Opgave 307 is een eindspelstudie van Farago. Wit wint met 1. e6-e7 Ta3-a8 2. Lh3-c8!! Ta8xc8 3. d5-d6 en wit haalt dame. Bijvoorbeeld 3. … Kf6 4. d7 en omdat zowel gaan als slaan dreigt is er niets meer aan te doen.Alle informatie over de beoefening van de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten