donderdag 22 februari 2007

Weekendtoernooien

Door Huub van Dongen

De marathon staat als een zware sport bekend. De triatlon staat nog hoger aangeschreven. Verder misschien nog de wielerzesdaagse of een etappekoers van enkele weken over de weg. Maar schaken zal niet gauw genoemd worden als een inspannende bezigheid. Een beetje luilebollen en houten poppetjes verschuiven. Wie wordt daar nou moe van?

Vrijwel alle schaaktoernooien worden tegenwoordig in de vorm van een weekendtoernooi gespeeld en ieder weekendtoernooi begint met een partij op vrijdagavond. Voor de meeste deelnemers uiteraard na een gewone werkweek en een paar uur stress in de file om op tijd te komen. Die vrijdagavondpartij duurt ongeveer vier uur. Om te winnen zul je je tegenstander echt uit moeten knijpen, want krukken wagen zich niet aan een dergelijk toernooi. Na de partij nog even gauw een paar biertjes om de schaakstellingen uit het hoofd te verdrijven en dan naar bed. Want op zaterdagochtend om 9.00 uur begint de tweede ronde.

Die zaterdag is verschrikkelijk. Er staan drie partijen op het programma. In totaal 12 uur schaken. Iedere zet die je doet is weer een examen. Je wordt overhoord door een specialist die er belang bij heeft om jou op een foutje te betrappen. Gedurende de dag wordt het ook steeds benauwder en gaat het steeds harder stinken in de speelzaal. En wie van 9.00 tot 13.00 uur en van 14.00 tot 18.00 uur en van 19.30 tot 23.30 uur achter het bord heeft gezeten met nog net tijd voor een haastige lichte maaltijd tussen de rondes door, lukt het nooit om zonder een stevige slok de slaap te vatten.

Het zijn toch al zo’n bleekneusjes die schakers, maar op zondagmorgen zou Mart Smeets beslist in vervoering raken door het stille lijden van de nerd. Het grote afzien van de stoempers uit het wielerpeloton valt erbij in het niet. Maar verwacht niet dat de watjes weeklagen. Ze zijn om 09.00 uur weer present voor opnieuw twee vier uur durende intelligentietests. Het wordt steeds duidelijker dat denken pijn kan doen. Sommige spelers kunnen een zacht kreunen niet meer onderdrukken. Voor de winnaars valt het al niet mee. Maar och arme de geknakten. Uitgeput reizen ze zondagavond naar huis. Maandagochtend moet er weer gewerkt worden.



Zondagochtend in het Noteboomtoernooi. Na bijna vier uur spelen en met nauwelijks bedenktijd over bereikte wit de bovenstaande stelling. Opgave 159: hoe forceert wit de winst?


Opgave 158 was (in Brabants Centrum) onoplosbaar. In het diagram stond ten onrechte een witte loper op d5 in plaats van een zwarte. Daarom doen we voor deze ene keer de opgave opnieuw. Hoe houdt wit aan zet remise?

Onder 'comments' kunt opmerkingen kwijt en natuurlijk de oplossing van de opgave van de week. U vindt er ook een tip. Gewoon inloggen als 'anonimous' of 'other' als u tenminste zelf geen blogger bent.

1 opmerking:

Huub van Dongen zei

Tip van de week: als zwart de pion niet meteen door laat lopen, is het geforceerd mat in 8. Heel dwingend allemaal!