Op de jeugdafdeling zijn ze soms een bron van grote zorg: kinderen die niet tegen hun verlies kunnen. Er is er één bij die na een verloren partij een uur met gebogen hoofd en volkomen onaanspreekbaar gaat zitten mokken. Bij een ander springen de tranen met zo’n kracht uit z’n ogen dat bijna z’n nerd-brilletje van z’n neus vliegt. Allemaal knap lastig als je ze les moet geven, maar het kan nog erger.
Viktor Kortsjnoj gaf een keer een partij op door zijn koning de zaal uit te gooien. Tijdens zijn recente tournee door Brabant en Limburg blunderde hij tijdens een simultaan een stuk weg. Toen zijn tegenstander het er met een triomfantelijk gebaar afsloeg, ontplofte hij: “You ’re a lousy chessplayer!” riep hij uit. En dat herhaalde hij drie simultaanrondes lang. Na een nederlaag tegen Ree schreef Donner: “Nadat ik de partij geheel beheerst had opgegeven (…), rende ik naar huis, waar ik mij brullend en krijsend op mijn bed wierp en de dekens hoog over mijn gezicht heen trok.”
Ik denk dat het voor een schaker alleen maar goed is als hij walgt van verliespartijen. Maar dan is het natuurlijk wel zaak er iets mee te doen. Wie niet wil verliezen, moet aan zijn zwaktes werken. Keihard studeren, juist op de verliespartijen, is een goede optie. Maak je wel eens blunders: ga dan concentratieoefeningen doen en blijf tijdens de volgende partij de hele tijd met je handen als oogkleppen en je duimen in de oren achter het bord zitten. Met andere woorden: zorg ervoor dat je hoogstzelden verliest. En dat is meteen de weg naar de top.
Op de jeugdafdeling heeft met name Joey van Haperen dat goed begrepen. Hij ontwikkelt zorgvuldig al zijn stukken en trekt dan op naar de vijandelijke koning. Daarbij laat hij zich niet meer afleiden door alle rare fratsen die er op een jeugdafdeling nu eenmaal bij schijnen te horen. En ineens zit hij te winnen van jongens tegen wie hij vorig jaar nog geen schijn van kans had. Zo hoort het. En ik zou dan ook alle kinderen die een hekel hebben aan verliezen willen aanraden zich aan te melden bij de schaakclub. Al was het alleen maar om een voorbeeld te nemen aan Joey.
Opgave 198 komt uit een partij van Joey met zwart. Joey speelde 1. … Dd4-b2 en won snel. De vraag is: hoe kan wit zich na 1. … Db2 redden? En wat had zwart beter kunnen spelen?
Opgave 197 komt uit de openingstheorie van het Marshall Gambiet. Na 15. Te1-e4 g7-g5 is 16. Lc1xg5 onmogelijk wegens 16. … Dh3-f5 met stukwinst. Wanneer wit de pion niet op d4 maar op d3 had gezet, staat de toren op e4 gedekt en is 15. … g5 gewoon een blunder.
Onder 'comments' kunt opmerkingen kwijt en natuurlijk de oplossing van de opgave van de week. U vindt er ook een tip. Als u zelf geen blogger bent, kunt u gewoon 'anoniem' inloggen, maar zet er dan wel even je naam bij anders komt je reactie niet op het web.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten