donderdag 18 juni 2009

Bloggen

Volgens de traditionele media wordt in Iran het protest tegen de verkiezingsuitslag georganiseerd via internet. Blogger, Twitter, Facebook en natuurlijk YouTube schijnen een grote rol te spelen. Kennelijk is het niet mogelijk de genoemde faciliteiten stil te leggen zonder in het hele land het complete internet uit te schakelen en dat gaat zelfs de Iraanse autoriteiten te ver. Er staat veel lariekoek op internet, maar het medium is het toppunt van democratisering. Het biedt iedereen een eigen nieuwszender en de vrijheid van meningsuiting op het web is zelfs door de ayatollahs niet te onderdrukken.

Schakers weten dat natuurlijk al lang. Er is volop beeldmateriaal en de hoeveelheid verhalen is oneindig. Omdat de alfa’s die van de hoofdredacteurenschool komen het schaakspel saai en de schakers nerds vinden, weten we de traditionele media echter nauwelijks te bereiken. En daarom tiert de schaaksport welig op internet. Alle partijen van alle grote toernooien zijn live op internet te volgen. Er zijn tientallen internetschaakclubs waar je op ieder moment van de dag kunt inloggen om een potje te spelen tegen spelers uit alle uithoeken van de wereld. En miljoenen schakers twitteren, creëren netwerken, plaatsen schaakfilmpjes of leveren commentaar in een blog. Ook verschillende leden van Dubbelschaak. Zo heeft Karin Gottlieb een blog met nieuws en uitslagen van de jeugdafdeling, houdt Curd Claassen een blog bij over scheidsrechterlijke beslissingen in de schaaksport en verzamelt beginnend journalist Jasper van de Aa zijn schaakstukjes in een blog. Ook deze rubriek wordt iedere donderdag in een blog gepubliceerd, aangevuld met beeldmateriaal en oplossingen. Een overzicht van alle nieuws en weblogs van Dubbelschaak en de Dubbelschakers vindt u op dubbelschaak.nl.

Wat ging de communicatie moeizaam in die troosteloze grauwe tijden van weleer. In 1972 speelde ik voor het eerst mee in het Open Nederlands Kampioenschap. Ik sliep in een geïmproviseerde slaapzaal in een sporthal. Een paar bedden verderop logeerde de heer Ali Salehi Moghadan, een Perziër, die toentertijd in Keulen werkte. Het was een grappige man, die bij het snelschaken al zijn zetten met de luide kreet “Attaca!” begeleidde. Ik heb nooit contact met hem gehouden - gsm, msn en twitter bestonden nog niet -, maar in 1985, toen Khomeini de beoefening van het schaakspel in Iran had verboden, hoorde ik dat Nederlandse schakers hem New in Chess toestuurden. Daar schijnt hij nog voor opgepakt te zijn en in het schaakroddelcircuit werd toen gefluisterd over honderd zweepslagen. Naderhand heeft niemand ooit nog van hem gehoord, lijkt het wel. Zelfs via Google kan ik hem niet vinden. Misschien is het wel waar en heeft hij de afranseling niet overleefd. Maar ik hoop dat hij ergens clandestien zit te internetten. Hij zou nu vast bij iedere zet “Attaca!” chatten.



Opgave 275 komt uit een eindspelstudie van Kurt Eucken. In dame-eindspelen zijn soms heel verrassende wendingen mogelijk. Soms moet de koning tientallen zetten lang rennen voor zijn leven om aan de schaakjes van de vijandelijke dame te ontkomen en soms is het opeens afgelopen. In de diagramstelling lijkt de zwarte koning veilig te staan. Wat kan hem gebeuren met die mooie gecentraliseerde dame? Wit aan zet maakt het echter in een paar zetten uit. Hoe?



In De stelling van opgave 274 won Hans Bouwmeester na 1. ... Pe7-c6 met 2. Lg2xd5 Pc6xd4 3. Lh4-f6+ ( 3. Lf2 en 3. Ld8 winnen ook, maar de tekstzet is nóg handiger) 3. ... Kg7-f8 4. e5-e6! met stukwinst. Een betere verdediging lijkt 3. ... Kg7-g6 (blijft aan Lf6 plakken, zodat e5-e6 onmogelijk is), maar dan volgt 4. Ld5-e4+ Pd4-f5 en dan heeft zwart weliswaar even het paard gered, maar hij zit in een eeuwige penning waardoor hij have en goed verliest.

Alle informatie over de beoefening van de schaaksport in Boxtel vindt u op dubbelschaak.nl.

1 opmerking:

Ad Kleijberg zei

Internet is voor schakers het perfecte medium, maar het is bepaald niet het toppunt van democratie. De veelheid van meningen, roeptoeters, schreeuwlelijken etc leidt tot een aftreksel van democratie wat wel "massacratie" wordt genoemd. Verstandige besluitvorming is in dit proces niet meer mogelijk; vaak krijgt de grootste schreeuwer/demagoog gelijk.